Herbata. Różnorodność smaków, wielość aromatów

Barwa zależy przede wszystkim od stopnia jej fermentacji. Według głównej klasyfikacji używanej przez chińskie społeczeństwo istnieje „sześć wielkich rodzajów”: zielona, biała, żółta, turkusowa, czerwona i czarna. Wspomniana jednak klasyfikacja herbat odbierana jest zgoła inaczej przez europejskich wielbicieli herbaty! I tak na przykład uznawane za czerwone przez Chińczyków herbaty w Europie nazywane są po prostu czarnymi. Z kolei herbaty Oolong, które w Polsce zaliczane są do herbat czerwonych w Chinach uznawane są za turkusowe. Kluczowe są trzy czynniki: proces fermentacji, rodzaj herbaty i długość parzenia. To one odgrywają w przypadku herbaty największą rolę.

Najpopularniejsza swój głęboki i intensywny smak zawdzięcza dłuższemu procesowi fermentacji. Zgodnie z legendą została ona odkryta przez… przypadek! Podczas transportu z Chin do Anglii przewożone liście zielonej herbaty zamokły i sfermentowały, w wyniku czego nabrały brązowego koloru. Smak, który wówczas odkryto tak bardzo przypadł do gustu wielbicielom tego napoju, że postanowiono wykorzystać ten proces do jej dalszej produkcji. Jednak nie tylko fermentacja wpływa na intensywność smaku i odcień herbaty. Są one zależne także od takich czynników jak twardość wody, jakość herbaty oraz stopień rozdrobnienia liści. Aby uzyskać wyjątkowo mocny aromat należy parzyć czarną herbatę przez okres 3,5 do 5 minut. Co istotne, jej najlepszy aromat utrzymuje się jedynie przez pierwsze 6 minut!

W odróżnieniu od czarnej – z nie uzyskuje się w procesie fermentacji. Po jej zerwaniu liście wykorzystywane do produkcji więdną, a następnie zostają poddane suszeniu – to właśnie ten proces pozwala na zachowanie zielonego odcienia naparu. Oprócz samej intensywności barwy odmienny od czarnej herbaty jest również jej delikatny smak oraz sposób jej przyrządzenia.

Półfermentowaną herbatą, której proces fermentacji zatrzymuje się poprzez wysuszenie liści jest jej czerwona odmiana. Dzięki temu procesowi napar ten posiada piękny, czerwony kolor oraz bardzo charakterystyczny, ziemisty aromat. Co ciekawe, odmiana czerwonej herbaty jaką jest Pu-Erh może być przechowywana nawet przez kilkadziesiąt lat, a i tak nie straci swojego aromatu oraz drogocennych właściwości. Jej przygotowanie przebiega tak samo jak w przypadku czarnej odmiany.

z kolei to przykład najbardziej przetworzonego rodzaju herbaty. Jej charakterystyczny delikatny, słodkawy smak uzyskuje się poprzez wykorzystanie młodych pęków liści. Zebrane pączki więdną, a następnie są poddawane suszeniu. Ciekawostką jest fakt, że liście zbierane są jedynie raz w roku – co z pewnością wpływa na unikatowość tego napoju.

Teekanne