Jestem na emeryturze i... nudzę się

14-01-2009

„Oczekiwałem, że na emeryturze będę się czuł wspaniale, ale przez większość czasu jest mi po prostu smutno. Brakuje mi pracy, a większość znajomych, to osoby, które poznałem w biurze właśnie i teraz rzadko się widujemy. Moja żona mówi, żebym się zrelaksował i cieszył wolnym czasem, ale jakoś nie umiem tego zrobić. Co ze mną nie tak?” Oto jedna z typowych wypowiedzi świeżo upieczonych emerytów. Jak sobie pomóc?

Jestem na emeryturze i... nudzę się [© Kokhanchikov - Fotolia.com]

Wielu ludzi aktywnych zawodowo marzy o emeryturze. Wydaje się, że zakończenie pracy to wręcz podstawowe marzenie Polaków. W 2007 roku na emeryturę odeszło na emeryturę 215 tysięcy obywateli naszego kraju, w roku ubiegłym zaś padł swoisty rekord – ze świadczenia postanowiło skorzystać 250 tysięcy ludzi (z tego 80 proc. przeszło na tzw. wcześniejszą emeryturę). Liczby mówią same za siebie.

A jednak, kiedy ludzie przechodzą na upragnioną emeryturę, zaczyna im brakować... pracy. Dzieje się tak dlatego, że wiele godzin każdego niemal dnia spędzamy poświęcając się obowiązkom zawodowym. Nowy status quo wymaga przyzwyczajenia, trudno jest się przystosować z dnia na dzień. Praca jest absorbująca, nic więc dziwnego, że zwykle zaczynamy przyjaźnić się ze swymi współpracownikami, na emeryturze zaś mamy poczucie alienacji, potrzeba cierpliwości, aby przystosować się do nowej sytuacji i kształtować odmienny tryb życia.

Eksperci wskazują, że wśród osób, które czują się wyobcowane z powodu rezygnacji z pracy, większość stanowią mężczyźni. Panowie bowiem zwykle bardziej angażują się w obowiązki zawodowe, statystycznie mniej czasu przebywają w domu i z rodziną, w efekcie bardziej odczuwają zmiany związane z przejściem na emeryturę.

Jak zatem poradzić sobie z uczuciem przygnębienia i niechęcią do nowego stylu życia? Jednym ze sposobów jest podjęcie... pracy. To nie żart. Nowe zajęcie, nie tak absorbujące, jak to dotychczasowe, może przynieść pożądane skutki: przywrócić chęć do życia i dać wiele satysfakcji. Pozwól sobie na pracę w mniejszym wymiarze godzin i w takim charakterze, który stanowiłby przygodę, wyzwanie, może niespełnione w młodości marzenie.

W krajach zachodnich wśród emerytów bardzo popularny jest wolontariat. Doświadczenie nabyte w trakcie kariery zawodowej może być wykorzystywane nie tylko do rozwijania pasji, ale i konkretnej pomocy potrzebującym. Kolejne organizacje pozarządowe narzekają na brak chętnych do udziału w ich przedsięwzięciach, może więc właśnie świeżo upieczeni emeryci mogliby zasilić szeregi stowarzyszeń podejmujących akcje charytatywne. Seniorzy chętnie pełnią m. in. rolę korepetytorów dla dzieci i młodzieży mających problemy z nauką.

Prężnie rozwijają się również Uniwersytety Trzeciego Wieku. Realizowanie idei kształcenia ustawicznego przynosi korzyści – co udowodnione naukowo – zarówno dla zdrowia, jak i naszego samopoczucia.

Joanna Papiernik / Senior.pl

Zgłoś błąd lub uwagę do artykułu

Tagi: emerytura, wcześniejsza emerytura, aktywność zawodowa, wolontariat, utw

Zastrzeżenia odpowiedzialności

Podziel się:

Wersja do druku Dodaj link na swojej stronie Kanał RSS

Zobacz także

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się

Komentarze

17:52:17, 15-01-2009 granny

Dzięki. Wzruszyłaś mnie naprawdę.
17:56:10, 15-01-2009 Mar-Basia

Cytat:
granny
Wszystko to co powiedzieli moi poprzednicy jest w zasięgu naszych możliwości, działka, wycieczki, rower, krzyżówki, czytanie, a jednak jest coś co powoduje, że nasze życie na emeryturze jest pozbawione koloru, ile mogę czytac, ile mogę jezdzic na rowerze, a co dalej. Pozostaje jednak nadmiar wolnego czasu, no dobrze jest komp ale uzależnia należałoby więc ten czas poświęcony na kompa ograniczac.
Jeśli jest się we dwoje, życie płynie inaczej, zawsze trzeba zadbac o tę drugą osobę i to co normalnie człowiek sam nie robi bo mu się nie chce we dwoje musi.
Byłam w zeszłym roku sama na wakacjach, a ponieważ nie jezdziłam na takie wakacje od wielu lat, myślałam że będzie mi to bardzo odpowiadało. No cóż, nic z tego, spacer, jakieś zakupy, gazeta, TV i co więcej. Niestety nic. Owszem była i kawiarnia i co więcej, dlatego że nie miałam zupełnie towarzystwa ogarniała mnie nuda maksymalnie. W domu wynajduję sobie zajęcia, ale w czasie wakacji nie potrafiłam sobie poradzic z tym nadmiarem czasu.
Uczęszczam na UTW, wykłady, języki, gimnastyka, wycieczki, spotkania z koleżankami w kawiarni to jest ,bo ktoś mądry zadbał o takich jak my. Idea ze wszech miar słuszna. Trzeba niektórym seniorom czas zorganizowac, a poza tym najważniejsze dla nas to bycie razem, wspólne działanie, to dopinguje, mobilizuje do jakiegokolwiek wysiłku. Samemu można jedynie leżec na kanapie i oglądac TV.

Granny. Nie wiem jak sa zorganizowane w Polsce instytucje UTW. Z pewnoscia w duzych miastach dzialaja dobrze i seniorzy sa usatysfakcjonowani. EU daje duze dotacje na organizacje zycia seniorow w krajach, ktore sa ich czlonkami. Moze powoli sytuacja sie zmieni.
Zgodze sie z Toba, ze w Klubach Seniora sa ludzie o przeroznych zainteresowaniach, poziomie wyksztalcenia....i cala reszta. Nie wyobrazam sobie rowniez niekonczacych sie dyskusji o firankach, czy pucowaniu mieszkania, ale nie zapomnij, ze to rowniez jest temat dla seniora.
W miejscu gdzie zyje, a przynajmniej spedzam wieksza czesc roku Kluby Seniora sa zorganizowane troche inaczej. Po pierwsze sa odplatne i prywatne, co daje mozliwosc selekcji. Kluby sa tematyczne: np Sztuka i Kultura, Sportowe, Turysm, Jezykowe, Milosnicy Gastronomii i nawet wg. narodowosci..... itd. Plus minus ludzie dobieraja sie wlasciwie i nie ma "szokujacych" sytuacji. Jezeli ktos nie pasuje do Klubu - nie przedluza mu sie czlonkostwa i sprawa zalatwiona. Naturalnie, warunki finansowe naszych Klubikow sa inne, bowiem nie mozna porownac pod tym wzgledem emeryta zachodniego do polskiego. Moze jednego dnia, ale nie dzisiaj - smutne ale prawdziwe i to mnie zlosci! Ogromna niesprawiedliwosc bez uzasadnienia.
Mimo to, mozna np dac ogloszenie w prasie, wyszukac ludzi, ktorzy beda tematycznie pasowali do siebie. Wyksztalcenie nie zawsze jest dobrym kryterium. Znam osoby, ktore nie maja doktoratow czy profesury ale ich kultura generalna, znajomosc wielu tematow jest zaskakujaca i przewyzszajaca nie raz tych super dyplomowanych.

Nie wiem jaki wykonywalas zawod - ale sa przeciez tzw "kolka" zawodowe seniorow, np lekarzy, prawnikow, dziennikarzy, nauczycieli ......? Moze w Twojej kategorii zawodowej istnieje jakis? Zycze Ci powodzenia w znalezieniu odpowiedniego klubiku.
... zobacz więcej
18:18:42, 15-01-2009 granny

Dzięki Marbello. Wiele ciepła i otuchy wlałaś w moje serce.
Ktoś kiedyś powiedział: "Człowiek inteligentny nie nudzi się".
Spotkania zawodowe dobra rzecz dla ludzi wolnych zawodów. Ja pracowałam przez 37 lat przy biurku w zacnej firmie, która po 40 latach powojennego istnienia zredukowała swój personel z 700 osób do 150 w okresie 1 -2 lat.
Odeszłam na wcześniejszą emeryturę, skorzystałam z okazji, wiele jednak osób było jeszcze młodych i musiało odejśc. Nasze spotkania po latach byłyby trudne, każdy poszedł w swoją stronę.
... zobacz więcej
18:43:36, 15-01-2009 Malwina

Ewa, ze wszystkim się zgadzasz, ale i większość delikatnie odrzucasz....masz w sobie potencjał, to sie czuje między wyrazami, czy ta trzeżwosć i realizm do bólu trochę Ci nie pzreszkadza, tak jak mnie emocjonalnosć?Moze czasem trzeba nie widziec pewnych rzeczy, aby zobaczyc, żeby spotkać, żeby doświdczyć bez komentowania?......no pomyśl, Małpka tez dobrze gada...
19:24:00, 15-01-2009 babciela

Nigdy sie nie nudziłam. Jestem na emeryturze, ale jeszcze pracuje, lubie zarabiac, miec pieniadze, wydawac je .Duzo podrozuje, dlatego musze te pieniadze miec,a ze zawsze sama na siebie zarabiałam,to i dalej zarabiam.Praca nie jest moim jedynym zajeciem, opiekuje sie wnuczka, duzo czytam, interesuje mnie muzyka,i takie tam różne rzeczy- sama nie wiem kiedy mam na to wszystko czas- i dlatego tez go nie mam kompletnie.
19:51:56, 15-01-2009 Malwina

Jak to jest Babcielu, ze zakładamy,że na emeryturze tyle będziemy robić, a ten czas jak intercity.....a moze to my jestesmy już nieco wolniejsi i po prostu dzień nam ucieka?
19:55:39, 15-01-2009 granny

Malwinko. Masz rację, toteż pracuję nad swoim postrzeganiem świata nieustannie. Wiem trzeba wyluzowac, aby móc w ogóle egzystowac. Jednakże nie jesteśmy doskonali, to prawda.

Babcielu, wiem że jesteś i powinnaś dla nas seniorów byc wzorem.
20:03:11, 15-01-2009 Mar-Basia

Malwino, chyba to my jestesmy wolniejsi. Lapie sie coraz czesciej na fakcie, ze dzien mi ucieka jak zlodziej. Kiedy zdecydowalam sie, na status, powiedzmy emeryta z wlasnego wyboru, odgrazalam sie, ze odrobie wszystkie zaleglosci ksiazkowe, ze to i owo. Mowy nie bylo, ze bede pracowac choc w wolnym zawodzie mozesz pracowac ile chcesz az Cie wyniosa na taczkach do ..........piachu. Chcialam byc wolna, bez zobowiazan zawodowych, podrozowac, czytac, "latac" po wystawach, koncertach, miec czas dla meza i siebie. Czesciowo to osiegnelam...ale tylko czesciowo. Wiele rzeczy nie jest zaleznych od czlowieka i nic na to nie poradzimy.
... zobacz więcej
20:29:00, 15-01-2009 babciela

Granny- nie moge byc wzorem, bo mam strasznie duzo wad- ja jestem po prostu pracoholikiem.Zawsze byłam- niestety...A czas upływa istotnie szybko, bo jestesmy wolniejsi...znacznie
20:44:25, 15-01-2009 granny

Babcielu, nie znam Twoich wad i ich nie widzę. Pracoholizm, to już chyba niestety nieuleczalne, ale jeśli rodzina, psy i pszczoły chwalą to sobie, to bądz nim, bądz.

Jesteśmy wolniejsze, nawet ja, która całe życie byłam powolna, stwierdzam że jeszcze bardziej mi się spowolniło, ale nie widzę tragedii, bo tylko mała różnica, gorzej z tymi szybkimi, które całe życie gnały, a teraz są na równi ze mna.
Ot, los im figla spłatał.

Strony : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 nastepna »

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.