Wolontariat osłabia samotność owdowiałych ludzi

Sprawdzono, czy bycie wolontariuszem w okresie wdowieństwa wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka , a ona szczególnie dotyczy osób, które straciły współmałżonka. Jak wiadomo zaś, osamotnienie jest powiązane z gorszym zdrowiem fizycznym, , a nawet wcześniejszą śmiercią.

- Wdowieństwo jest jednym z najtrudniejszych doświadczeń, jakie ludzie napotykają zwykle w starszym życiu. Ogólnie rzecz ujmując, wiąże się z nasiloną samotnością w miarę upływu czasu. Jeśli jednak ludzie, którzy stracili współmałżonka, zaczęli pracować jako wolontariusze 100 godzin rocznie, czyli około dwóch godzin tygodniowo, poziom ich samotności zmniejszył się do niemal takiego stopnia, jaki cechuje osoby, które nigdy nie owdowiały - mówi dr Ben Lennox Kail, współautor badania z Georgia State University.

Przeanalizowano zbierane co dwa lata informacje na temat na temat rodziny, zdrowia i zaangażowania w wolontariat od niemal 6 tysięcy ludzi w wieku powyżej 51 lat.

Badanie wykazało, że samotność była znacznie wyższa u osób, które owdowiały, w porównaniu z tymi, które pozostawali w ciągłym związku małżeńskim. Jednak podjęcie wolontariatu przez dwie lub więcej godzin tygodniowo zmniejszyło osamotnienie i jego nasilenie było podobne do tego cechującego osoby pozostające w związkach małżeńskich.

- Wolontariat ma znaczenie dla poziomu osamotnienia ludzi, którzy doświadczyli utraty integracji społecznej, która wynika z wdowieństwa. Co więcej, kiedy doświadczasz samotności z powodu jakiejś straty, nawet jeśli jesteś dobrze zintegrowany/a, ta strata jest dla ciebie znacząca. Wówczas to, co musisz zrobić, to rozpocząć coś nowego. Ta nowa integracja społeczna może zrekompensować stratę - wyjaśnia dr Kail.