Nauka wyjaśnia, dlaczego niektórych gier nie można opanować

Zdaniem fizyka, dr Tobiasa Galla z Uniwersytetu w Manchesterze i profesora Doyne'a Farmera z Uniwersytetu Oksfordzkiego i Instytutu Santa Fe, wydaje się to prawdopodobne. Przeprowadzając tysiące symulacji gier między dwoma graczami, zaobserwowali, że na proces decyzyjny oddziałuje zachowanie.
Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).

Naukowcy ustalili, że w przypadku prostych gier o niewielkiej liczbie ruchów, np. kółko i krzyżyk, strategia jest łatwa do odgadnięcia, a przez to gra szybko staje się nudna. Jednak wraz ze wzrostem złożoności i liczby ruchów, tak jak w szachach czy skomplikowanych grach karcianych, im trudniej jest znaleźć najlepszą strategię, tym działania graczy stają się mniej racjonalne.

Uważa się, że te badania naukowe mogą nieść ze sobą dalekosiężne implikacje, na przykład w kontekście rynków finansowych. Wielu ekonomistów opiera swoje prognozy dotyczące giełdy papierów wartościowych na teorii równowagi - chociaż, jak wskazują akademicy, w ten sposób zakładają oni, że maklerzy są nieskończenie inteligentni i racjonalni.

Dr Galla z Wydziału Fizyki i Astronomii stwierdził: "Równowaga nie zawsze jest tym, czego należy szukać w grze. W wielu przypadkach ludzie nie wykorzystują w grze strategii równowagi. To co robią może się raczej wydawać przypadkowe lub chaotyczne z rozmaitych powodów, a zatem nie zawsze właściwe jest opieranie swoich przewidywań na modelu równowagi. Na przykład w czasie handlu na giełdzie papierów wartościowych do wyboru mogą pozostawać tysiące różnych akcji, a ludzie nie zawsze zachowują się w takich sytuacjach racjonalnie albo nie mają wystarczających informacji, aby działać racjonalnie. To może istotnie wpływać na reakcje rynków. Być może powinniśmy odrzucić tradycyjną teorię gier i w jej miejsce zastosować nowe podejścia do przewidywania zachowań ludzi".

Akademicy zamierzają teraz jeszcze bardziej rozszerzyć swoje badania i objąć nimi gry z udziałem wielu graczy. Szczególnie ciekawym aspektem w naszych czasach byłoby przyjrzenie się jak sama gra zmienia się w czasie. Byłaby to bliższa analogia, jak się uważa, do funkcjonowania rynków finansowych.

Wstępne wyniki wskazują, że wraz ze wzrostem liczby graczy, maleją szanse na osiągnięcie równowagi. Zatem w przypadku złożonych gier z udziałem wielu graczy, takich jak rynki finansowe, wydaje się jeszcze mniej prawdopodobne, by mogła służyć za wyczerpujące wyjaśnienie.

Więcej informacji:

Uniwersytet w Manchesterze